Podręcznik podstawowy Electrolux Egwp9353

Podręcznik podstawowy Electrolux Egwp9353 to kompletny zestaw instrukcji, który zawiera wszystko, czego potrzebujesz, aby zacząć używać swojego urządzenia. Zawiera szczegółowe informacje na temat wszystkich dostępnych funkcji, w tym instrukcje dotyczące ustawień, konserwacji i korzystania z akcesoriów. Podręcznik jest łatwy w użyciu i zawiera obrazy i przydatne wskazówki, aby pomóc Ci w pełni wykorzystać wszystkie funkcje urządzenia. Podręcznik podstawowy Electrolux Egwp9353 jest przeznaczony dla osób, które chcą cieszyć się zawsze zadowalającymi rezultatami.

Ostatnia aktualizacja: Podręcznik podstawowy Electrolux Egwp9353

Odcinek 1: Pieczenie chleba

Sekrety wypiekania chleba zdradza ekspert - Eliza Mórawska

Ekspert

Chleb - przyjmuje różne formy od bochenków, bagietek, przez ciabaty i bułki. Może być wypiekany z różnej mąki, z dodatkami nasion, na zakwasie lub drożdżach. Najlepszy jest świeży, prosto z pieca z chrupiąca skórką, która przywołuje smak dzieciństwa. Sekrety jego wypiekania zdradzi ekspertka - Eliza Mórawska, autorka dwóch książek kulinarnych. Od lat prowadzi bloga White Plate, na którym realizuje swoje pasje do gotowania i fotografowania. Jednym z jej ulubionych tematów jest chleb. Inspiruje i zachęca do eksperymentów w kuchni. W Tajemniczym Składniku udowadnia, że pieczenie chleba nie jest trudne a ten przygotowany w domu poza ogromną satysfakcją, daje pewność, że zawiera same zdrowe składniki. Eliza i Asia wspólnie przygotują bułeczki z różnymi posypkami oraz chleb w żeliwnym garnku.

Podstawowy przepis na chleb

Ciasto na chleb (4 podstawowe składniki):
500 g mąki pszennej 
(polecany typ 750)
300 ml letniej wody lub mleka
20 g świeżych drożdży
1, 5 łyżeczki soli morskiej
niewielka ilość mąki do podsypywania

Rozczyn:
Drożdże pokrusz do małej miseczki, dodaj 1/2 łyżeczki cukru, 2 łyżki wody i 1 łyżkę mąki. Składniki na rozczyn dokładnie wymieszaj i odstaw na 15-20 min.

Przygotowanie:
Wsyp mąkę do misy miksera. Następnie zrób w mące wgłębienie, wlej do niego połowę wody lub mleka i dodaj przygotowany wcześniej rozczyn i sól. Jeśli użyjesz mleka zamiast wody, pieczywo będzie bardziej rumiane, zwłaszcza w przypadku wypieków takich jak bułki. Miksuj do połączenia składników, w miarę potrzeby dodając resztę wody (mleka) i mąki. Kiedy ciasto będzie gładkie i elastyczne, wyjmij je z misy i delikatnie ugnieć, formując kulę. Następnie delikatnie posmaruj ją olejem i przełóż do miski do wyrastania, aż podwoi objętość. Na koniec uformuj ciasto i włóż do formy do pieczenia.

Pieczenie:
Piecz w temp. 240 st. C. Chleb ok. 30 min, bułeczki ok. 12-15 minut. Wykorzystując funkcję pary podczas pieczenia chleba uzyskasz efekt chrupiącej skórki. Eksperci nazywają tę metodę „uderzeniem pary”.

Tips & Tricks

- ciasto powinno być jak najbardziej wilgotne, wtedy dłużej zachowa świeżość – dlatego nie podsypuj go zbyt obficie mąką

- wyrabianie cista powinno trwać do momentu połączenia się składników, zwróć uwagę na to czy mąka dobrze połączyła się z innymi składnikami

- ciasto łatwiej się formuje, gdy dłonie posmarowane są olejem o łagodnym aromacie; zbyt intensywny aromat oleju może zdominować smaku pieczywa

- pukając palcem wskazującym w spód chleba można po odgłosie sprawdzić czy jest dobrze wypieczony

- ciasto podstawowe na chleb może być dowolnie modyfikowane – można zmienić rodzaj mąki lub dodać różne ziarna, jednak należy pamiętać, że zmieniają się wtedy proporcje składników, choćby ze względu na różnice w chłonności wody w przypadku innych rodzajów mąki

- po wyłożeniu z piekarnika pieczywo najlepiej jest wyłożyć na kratkę, aby od spodu miało dostęp powietrza, nie zaparuje wtedy i skórka będzie wszędzie chrupiąca

- zamiast wody lub mleka można dodać mus z dyni, ciecierzycy, sok pomidorowy

- wypieczony chleb smarowany jest wodą aby miał lśniącą, ładnie wyglądającą skórkę, można również eksperymentować i smarować kefirem, maślanką, sokiem

- wypieki drożdżowe np. na jagodzianki dłużej zachowują świeżość jeśli do ciasta doda się rozgnieciony, gotowany ziemniak, nie zmienia to smaku wypieków

Każdego roku tysiące kobiet i mężczyzn traci przytomność i umiera z powodu nagłego zatrzymania krążenia (NZK). Śmierci tej często można zapobiec, poprzez natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo‑oddechowej (RKO), czyli uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze. Jeżeli przed przyjazdem pogotowia ratunkowego połączymy RKO z automatyczną defibrylacją zewnętrzną (AED), szanse na przeżycie poszkodowanych diametralnie wzrastają.

Do nagłego zatrzymania krążenianagłego zatrzymania krążenia (NZK) dochodzi z bardzo wielu przyczyn, wśród których wymienić można:

• zawał mięśnia sercowego,

• zaburzenia rytmu serca,

• zatrucie,

• zator tętniczy.

Objawami mogącymi wskazywać na zaburzenia krążenia i oddychania są: utrata przytomności, oddech płytki, rzadki (rzadszy niż 2 razy na 10 sekund) lub jego brak, sinica. Najpoważniejszymi skutkami takich zaburzeń mogą być natomiast nieodwracalne zmiany w mózgu spowodowane długim okresem niedotlenienia (powyżej 3‑5 min) oraz śmierć. Jedynym skutecznym sposobem zapobiegnięcia im (w warunkach nieambulatoryjnych) jest natychmiastowe przystąpienie do resuscytacji krążeniowo- oddechowej, prowadzonej w cyklach po 30 uciśnięć i 2 oddechy.

Największym zagrożeniem wynikającym z zatrzymania funkcji życiowych jest brak krążącej krwi, w której znajduje się wiele składników potrzebnych do życia wszystkim komórkom. Najcenniejszym z nich jest tlen, bez którego większość komórek bardzo szybko umiera. Narząd, który jest najbardziej wrażliwy na jego brak, to mózg. Już po 3‑5 minutach od NZK dochodzi do jego nieodwracalnych uszkodzeń, stąd przy wykonywaniu czynności ratowniczych (nazywanych resuscytacją krążeniowo‑oddechową RKO) u poszkodowanego nieprzytomnego bez zachowanych funkcji życiowych największy nacisk kładzie się na prawidłowe uciskanie klatki piersiowej. Tylko w ten sposób tlen zgromadzony we krwi można przetransportować do wszystkich najważniejszych organów wewnętrznych poszkodowanego. Czynność uciskania klatki piersiowej jest niezmiernie prosta, a zarazem kluczowa w niesieniu pomocy osobie z NZK.

Sposób wykonania powyższej instrukcji obrazuje nagranie wideo 1.

Kolejnym elementem RKO jest prowadzenie oddechów ratowniczych. Czynność ta dostarcza tlen do organizmu poszkodowanego po wyczerpaniu się rezerw znajdujących się w jego układzie krwionośnym i oddechowym. Ratownik powinien wykorzystać środki zabezpieczające go przed zakażeniem (maska twarzowa czy chusta twarzowa). Jeśli niczego takiego nie ma, ratownik ma prawo zrezygnować z prowadzenia oddechów ratowniczych.

Sposób wykonania powyższej instrukcji obrazuje nagranie wideo 2.

Połączenie prowadzenia uciśnięć klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi nazywamy resuscytacją krążeniowo‑oddechową (RKO). Stosunek uciśnięć do wdechów wynosi 30:2. U osoby dorosłej RKO zaczynamy zawsze od uciśnięć klatki piersiowej. Europejska Rada ResuscytacjiEuropejska Rada Resuscytacji opracowała algorytm czynności, które mają na celu uporządkowanie podejmowanych działań przy poszkodowanym i nazywa się go algorytmem BLS (Basic Life Support).

Całość prowadzonych działań związanych z RKO (w jednym cyklu) powinna prowadzić jedna osoba. Jeśli to możliwe, należy dokonywać zmiany ratownika co 2 minuty lub w momencie jego zmęczenia. Należy zwracać dużą uwagę na poprawność wykonywanych czynności. Z upływem czasu osoba prowadząca RKO może zacząć popełniać błędy, które mogą wpływać na skuteczność podjętych działań. Szczególną uwagę należy zwrócić przy minimalizowaniu przerw pomiędzy wdechami, a uciśnięciami, oraz przy zmianie ratowników. Czas na wykonanie 2 wdechów i ponowne rozpoczęcie uciskania klatki piersiowej nie powinien być dłuższy niż 5 sekund. Natomiast gdy ratownicy się zmieniają, osoba kończąca uciski powinna głośno liczyć swoje uciśnięcia, aby druga mogła się przygotować do zmiany po wykonaniu sekwencji 30 uciśnięć. Jeśli osoba wykonująca RKO nie decyduje się na wykonywanie oddechów ratowniczych, prowadzi się wyłącznie same uciski klatki piersiowej bez żadnych przerw. Wtedy zmiany dokonuje się na ustaloną wcześniej komendę, np. : Zmiana za 10 uciśnięć!

Aktualne zalecenia Europejskiej Rady Resuscytacji w wielu miejscach podkreślają potrzebę minimalizowania przerw podczas RKO. Dotyczy to również konieczności podjęcia RKO jak najszybciej po stwierdzeniu oddechu nieprawidłowego. Obecne badania potwierdzają również, że szanse na przywrócenie czynności życiowych u osób dorosłych podstawowymi zabiegami resuscytacyjnymi nie są duże i służą głównie podtrzymaniu tych czynności do przyjazdu służb ratunkowych. Dlatego nie zaleca się przerywania RKO w celu okresowego sprawdzania ewentualnego powrotu podstawowych funkcji życiowych. Istotnym elementem jest natomiast konieczność podjęcia RKO w każdym przypadku, po stwierdzeniu braku prawidłowego oddechu u poszkodowanego (bez względu na to, kiedy mogło dojść do utraty przytomności i zaniku podstawowych funkcji życiowych).

RKO możemy przerwać w momencie, gdy:

• przybędą na miejsce wykwalifikowane służby medyczne i przejmą działania ratunkowe;

• czynności ratunkowe przejmie od nas inny świadek zdarzenia;

• poszkodowany zacznie reagować (poruszy się, otworzy oczy, kaszle);

• opadniemy z sił i nie ma w pobliżu osoby, która może nas zmienić;

• pojawiło się zagrożenie zewnętrzne (zadymienie, pożar, agresywny pies itd. ).

Jeśli podczas prowadzenia RKO pojawiło się zagrożenie zewnętrzne, musisz zadbać przede wszystkim o swoje bezpieczeństwo. Jest ono najważniejsze! To, czy podczas ucieczki z miejsca niebezpiecznego, będziesz próbował ewakuować również poszkodowanego, zależy tylko od twojej oceny sytuacji. Jeśli uznasz, że znacznie opóźni to twoją ucieczkę, pozostaw go na miejscu i sam oddal się na bezpieczną odległość.

Oprócz czynników zewnętrznych, które powodują w skrajnych przypadkach konieczność przerwania RKO i ewakuację, są również takie, które wpływają na ratownika ( np. obniżają skuteczność prowadzonych działań). Zaliczmy do nich:

• wysiłek fizyczny – podczas wysiłku fizycznego wykonywanego podczas RKO w dość nienaturalnej pozycji może dojść do skurczy mięśni (szczególnie w obrębie uda), bólu pleców czy duszności (wysiłku związanego z prowadzeniem RKO nie muszą podejmować osoby np. z chorobami układu krążenia, gdyż może on stanowić zagrożenie dla nich samych);

• zmęczenie ratownika – wiele badań potwierdza, że uciskanie klatki piersiowej przez jednego ratownika dłużej niż 2 minuty znacząco wpływa na spadek efektywności tych czynności, dlatego w razie możliwości zmiany powinny odbywać się właśnie po upływie tego czasu;

• reakcja psychologiczna – znane są przypadki nieefektywnego uciskania klatki piersiowej z powodu zbyt słabego ucisku; osoby udzielające pierwszej pomocy tłumaczyły się strachem przed połamaniem mostka czy żeber; jeśli natomiast ratownik ma opory przed wykonaniem oddechów ratowniczych, po prostu z nich rezygnuje, nie opóźniając w żaden sposób rozpoczęcia uciskania klatki piersiowej;

• przenoszenie chorób zakaźnych – nie ma bezwzględnej konieczności prowadzenia uciśnięć klatki piersiowej w rękawiczkach jednorazowych, oczywiście jeśli są one dostępne, natychmiast należy je założyć, natomiast ich brak nie może opóźniać rozpoczęcia ucisków klatki piersiowej; oddechy ratownicze bezwzględnie prowadzimy za pomocą środków ochronnych (chusta twarzowa czy maska twarzowa).

W większości przypadków zatrzymania krążenia mięsień sercowy drga z powodu zaburzeń elektrycznych, określanych jako migotanie komórmigotanie komór. Jedynym skutecznym leczeniem migotania komór jest wykonanie wstrząsu elektrycznego, nazywanego defibrylacją. W warunkach pierwszej pomocy można go wykonać, gdy mamy do dyspozycji defibrylator AED.

Produkowanych jest wiele rodzajów defibrylatorów, ale wszystkie opierają się na takich samych zasadach działania. Po włączeniu urządzenia i przyklejeniu dwóch elektrod do klatki piersiowej poszkodowanego, defibrylator sam analizuje i rozpoznaje migotanie komór. Gdy je wykryje, sam się naładuje i wyzwoli energię elektryczną wykonując defibrylację (w niektórych defibrylatorach, aby wykonać defibrylację, trzeba wcisnąć odpowiedni przycisk).

Kolejność czynności przy użyciu AED:

• jeżeli tylko możesz – rozpocznij RKO przed przyniesieniem AED;

• po przyniesieniu AED włącz urządzenie i postępuj zgodnie z poleceniami głosowymi lub wizualnymi;

• unikaj niepotrzebnych przerw – jeżeli ratujących jest 2, nie przerywaj RKO aż do momentu przyklejenia elektrod;

• w czasie, kiedy AED dokonuje analizy rytmu upewnij się, że nikt nie dotyka poszkodowanego (jak na ilustracji poniżej);

• jeżeli AED wykryje migotanie komór, naciśnij przycisk defibrylacji zgodnie z poleceniem (w pełni zautomatyzowany AED wyładuje się samoczynnie). ;

• kontynuuj postępowanie zgodnie z dalszymi poleceniami głosowymi lub wizualnymi.

Gdy dojdzie do utraty przytomności, należy szybko odnaleźć AED. Ważne jest, aby oznakowanie lokalizacji i najkrótszej drogi do niego było proste i przejrzyste. Uniwersalny symbol informujący o dostępności AED prezentuje ilustracja 4.

• Nagłe zatrzymanie krążenia jest najczęstszą przyczyną śmierci w Europie i może dotyczyć nawet ok. 700 tysięcy osób rocznie. Szybkie rozpoczęcie resuscytacji przez świadków zdarzenia może potroić szanse przeżycia osób, u których doszło do NZK.

• Resuscytacja to zespół czynności, na które składa się uciskanie klatki piersiowej i sztuczne oddychanie. Wykonujemy je zawsze, gdy poszkodowany nie reaguje i nie oddycha, lub oddycha nieprawidłowo. Stosunek uciśnięć klatki piersiowej do oddechów ratowniczych wynosi 30:2.

• Uciskanie klatki piersiowej wykonujemy układając ręce na środku klatki piersiowej i uciskając ją na głębokość przynajmniej 5 cm, ale nie więcej niż 6 cm; z częstotliwością co najmniej 100, ale nie więcej niż 120 uciśnięć na minutę.

• Sztuczne oddychanie wykonujemy obejmując szczelnie swoimi ustami usta osoby poszkodowanej, wykonując wdech trwający ok. 1 sekundy (jak przy normalnym oddychaniu).

• Zasady postępowania w przypadku dzieci w zasadzie nie różnią się od postępowania w przypadku dorosłych.

• Resuscytacja będzie najskuteczniejsza, jeżeli połączymy uciskanie klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi. Jeżeli nie chcesz wykonywać sztucznego oddychania (dotykać ust osoby poszkodowanej), możesz wykonywać sam masaż serca.

• Prowadząc RKO należy korzystać ze środków ochrony osobistej – rękawiczek jednorazowych i maseczek do sztucznego oddychania (chust twarzowych).

• Resuscytację należy prowadzić do przyjazdu służb ratunkowych, opadnięcia z sił ratownika, lub gdy poszkodowany zacznie reagować – poruszy się, otworzy oczy i zacznie prawidłowo oddychać.

• W większości przypadków zatrzymania krążenia, z powodu zaburzeń elektrycznych serce wpada w migotanie komór. Najlepszym sposobem leczenia migotania komór jest defibrylacja. Wykonuje się ją przy pomocy defibrylatora AED, najlepiej jeszcze przed przybyciem pogotowia ratunkowego.

• Wzywając pomoc, pamiętaj o numerach alarmowychnumerach alarmowych.

Drogi Użytkowniku,

klikając przycisk „AKCEPTUJĘ”  zgadzasz się, aby serwis Ceneo. pl sp z. o. i jego Zaufani Partnerzy przetwarzali Twoje dane osobowe zapisywane w plikach cookies lub za pomocą podobnej technologii w celach marketingowych (w tym poprzez profilowanie i analizowanie) podmiotów innych niż Ceneo. pl, obejmujących w szczególności wyświetlanie spersonalizowanych reklam w serwisie Ceneo. pl.

Wyrażenie zgody jest dobrowolne. Wycofanie zgody nie zabrania serwisowi Ceneo. pl przetwarzania dotychczas zebranych danych.

Wyrażając zgodę, otrzymasz reklamy produktów, które są dopasowane do Twoich potrzeb. Sprawdź Zaufanych Partnerów Ceneo. pl. Pamiętaj, że oni również mogą korzystać ze swoich zaufanych podwykonawców.Informujemy także, że korzystając z serwisu Ceneo. pl, wyrażasz zgodę na przechowywanie w Twoim urządzeniu plików cookies lub stosowanie innych podobnych technologii oraz na wykorzystywanie ich do dopasowywania treści marketingowych i reklam, o ile pozwala na to konfiguracja Twojej przeglądarki. Jeżeli nie zmienisz ustawień Twojej przeglądarki, cookies będą zapisywane w pamięci Twojego urządzenia. Więcej w Polityce Plików Cookies.Więcej o przetwarzaniu danych osobowych przez Ceneo. pl, w tym o przysługujących Ci uprawnieniach, znajdziesz tutaj.Więcej o plikach cookies, w tym o sposobie wycofania zgody, znajdziesz tutaj.Pamiętaj, że klikając przycisk „Nie zgadzam się” nie zmniejszasz liczby wyświetlanych reklam, oznacza to tylko, że ich zawartość nie będzie dostosowana do Twoich zainteresowań.

Nie zgadzam się