Instalacja i testowania Cisco Amp8250 jest szybka i łatwa. Przed rozpoczęciem instalacji należy upewnić się, że wszystkie wymagane elementy są dostępne. Następnie należy upewnić się, że sieć jest poprawnie skonfigurowana i przygotowana do instalacji. Aby zainstalować AmpliFi 8250, należy wykonać kroki opisane w instrukcji instalacji. Po instalacji można przetestować AmpliFi 8250, aby upewnić się, że wszystko działa poprawnie. Testowanie może zostać wykonane za pomocą narzędzi dostarczanych przez Cisco Amp8250 lub za pomocą narzędzi testowania zewnętrznych.
Ostatnia aktualizacja: Instrukcja instalacji i testowania Cisco Amp8250
Aby przygotować Cisco 7940/7960 do pracy z SIP, musisz wykonać kilka kroków.
Po pierwsze, pobierz najnowszą wersję oprogramowania wbudowanego dla telefonu (znajdziesz je tu: http://www. pl/sip-ip-phone7960) i utwórz plik konfiguracyjny w oparciu o poniższą instrukcję. Gdy telefon pobierze informacje z serwera TFTP i będzie włączony, będzie gotowy do działania. Poniżej opiszemy wszystko krok po kroku.
Gdy telefon jest włączony, wymaga on od serwera TFTP:
- Najświeższej wersji oprogramowania
- Pliku Dual-boot (OS79XX. TXT)
- Specjalnie utworzonego dla danego telefonu pliku konfiguracyjnego (adres MAC zawarty w nazwie)
- Domyślnego pliku konfiguracyjnego
- Pliku ring-list
- Pliku dial-plan
Serwer DHCP powinien mieć ustawione poniższe opcje (albo należy skonfigurować je samodzielnie):
- dhcp option #1 (maska podsieci)
- dhcp option #3 (domyślna brama sieciowa)
- dhcp option #6 (adres serwera DNS)
- dhcp option #15 (nazwa domeny)
- dhcp option #50 (adres IP)
- dhcp option #66 (adres serwera TFTP)
- SEP. cnf. xml – Utworzony na serwerze TFTP-server który SEP. xml który zawiera następujące dane (wersja aktualizacji oprogramowania): <device><loadInformation>P0S3-08-2-00</loadInformation></device> Telefon sprawdza wersję swojego oprogramowania. Jeżeli trzeba, aktualizuje ją.
- <Software update version>. loads – jeżeli wersja jest odpowiednia, telefon wykorzystuje już istniejące w pamięci pliki, które zostały określone w pliku SEP. xml.
- OS79XX. TXT – ten plik odpowiada za bezproblemowe przełączanie się telefonu między SIP, MGCP lub SCCP, wykorzystując ten sam serwer TFTP.
- SIPDefault. cnf – domyśle parametry dla wszystkich telefonów. Ustawienia omówimy później.
- SIP<MAC-address>. cnf – ustawienia dla jednego telefonu. Ich strukturę omówimy później.
- RINGLIST. DAT – zawiera pliki z dzwonkami i ich lokalizacją.
- dialplan. xml - zawiera przykładowy plan wybierania. Może zostać wysłany do telefonu przy pomocy Notify (NTFY) przez nagłówek Event.
- 111111: Twój numer SIP z Panelu Klienta.
- Password: Twoje hasło numeru SIP z zakładki "Konfiguracji konta SIP" w Panelu Klienta.
- 1234-100: Twój numer wewnętrzny centrali telefonicznej z Panelu Klienta.
- Password: Twoje hasło numeru SIP
Proces instalacji telefonu IP Cisco
1. Telefon pobiera najświeższą wersję pliku instalacyjnego.
2. Telefon otrzymuje numer swojego VLAN – aby otrzymać parametry z serwera DHCP, telefon (w przypadku podłączenia do bramy sieciowej Cisco Catalyst) powinien otrzymać numer Voice-VLAN, który został ustawiony w danej bramie sieciowej.
3. Telefon otrzymuje adres IP - z serwera DHCP lub własnych ustawień.
4. Telefon pobiera z serwera TFTP lub pamięci następujące pliki:
5. Telefon sprawdza wersję oprogramowania.
Nazwa pliku powinna być następująca: SIPXXXXYYYYZZZZ. cnf, gdzie XXXXYYYYZZZZ to adres MAC telefonu napisany wielkimi literami.
Przykładowa nazwa pliku: SIP00503EFFD842.
Każda linijka pliku powinna prezentować się następująco:
nazwa_zmienna: definition; dodatkowy komentarz
W poniższym przykładzie należy zmienić następujące parametry:
W przypadku konieczności zmienia się też inne parametry. Przykład pliku konfiguracyjnego SIPDefault. cnf:
# SIP Default Configuration File
# Image Version
image_version: P0S3-08-3-00
# Proxy Server
proxy2_address: ""; Can be dotted IP or FQDN
proxy3_address: ""; Can be dotted IP or FQDN
proxy4_address: ""; Can be dotted IP or FQDN
proxy5_address: ""; Can be dotted IP or FQDN
proxy6_address: ""; Can be dotted IP or FQDN
# Proxy Server Port (default - 5060)
proxy1_port: 5060
proxy2_port: 5060
proxy3_port: 5060
proxy4_port: 5060
proxy5_port: 5060
proxy6_port: 5060
# Proxy Registration (0-disable (default), 1-enable)
proxy_register: 1
# Phone Registration Expiration [1-3932100 sec] (Default - 3600)
timer_register_expires: 3600
# Codec for media stream (g711ulaw (default), g711alaw, g729a)
preferred_codec: g711ulaw
# TOS bits in media stream [0-5] (Default - 5)
tos_media: 5
# Inband DTMF Settings (0-disable, 1-enable (default))
dtmf_inband: 1
# Out of band DTMF Settings
#(none-disable, avt-avt enable (default), avt_always-always avt)
dtmf_outofband: avt
# DTMF dB Level Settings
#(1-6dB down, 2-3db down, 3-nominal (default), 4-3db up, 5-6dB up)
dtmf_db_level: 3
# SIP Timers
timer_t1: 500; Default 500 msec
timer_t2: 4000; Default 4 sec
sip_retx: 10; Default 10
sip_invite_retx: 6; Default 6
timer_invite_expires: 180; Default 180 sec
####### New Parameters added in Release 2. 0 #######
# Dialplan template (. xml format file relative to the TFTP root directory)
dial_template: dialplan
# TFTP Phone Specific Configuration File Directory
tftp_cfg_dir: ""; Example:. /sip_phone/
# Time Server
#(There are multiple values and configurations refer to Admin Guide for Specifics)
sntp_server: ""; SNTP Server IP Address
sntp_mode: anycast (default); unicast, multicast, or directedbroadcast
time_zone: EST; Time Zone Phone is in
dst_offset: 1; Offset from Phone's time when DST is in effect
dst_start_month: April; Month in which DST starts
dst_start_day: ""; Day of month in which DST starts
dst_start_day_of_week: Sun; Day of week in which DST starts
dst_start_week_of_month: 1; Week of month in which DST starts
dst_start_time: 02; Time of day in which DST starts
dst_stop_month: Oct; Month in which DST stops
dst_stop_day: ""; Day of month in which DST stops
dst_stop_day_of_week: Sunday; Day of week in which DST stops
dst_stop_week_of_month: 8; Week of month in which DST stops 8=last week of month
dst_stop_time: 2; Time of day in which DST stops
dst_auto_adjust: 1; Enable(1-Default)/Disable(0) DST automatic adjustment
time_format_24hr: 1; Enable(1 - 24Hr Default)/Disable(0 - 12Hr)
# Do Not Disturb Control
#(0-off (default), 1-on, 2-off with no user control, 3-on with no user control)
dnd_control: 0;
# Caller ID Blocking
#(0-disabled, 1-enabled, 2-disabled no user control, 3-enabled no user control)
callerid_blocking: 0; (Default is 0 - disabled and sending all calls as anonymous)
# Anonymous Call Blocking
anonymous_call_block: 0; (Default is 0 - disabled and blocking of anonymous calls)
# DTMF AVT Payload (Dynamic payload range for AVT tones - 96-127)
dtmf_avt_payload: 101; Default 101
# Sync value of the phone used for remote reset
sync: 1; Default 1
####### New Parameters added in Release 2. 1 #######
# Backup Proxy Support
proxy_backup: ""; Dotted IP of Backup Proxy
proxy_backup_port: 5060; Backup Proxy port (default is 5060)
# Emergency Proxy Support
proxy_emergency: ""; Dotted IP of Emergency Proxy
proxy_emergency_port: 5060; Emergency Proxy port (default is 5060)
# Configurable VAD option
enable_vad: 0; VAD setting 0-disable (Default), 1-enable
####### New Parameters added in Release 2. 2 #####
# NAT/Firewall Traversal
nat_enable: 1; 0-Disabled (default), 1-Enabled
nat_address: ""; WAN IP address of NAT box (dotted IP or DNS A record only)
voip_control_port: 5060; UDP port used for SIP messages (default - 5060)
start_media_port: 16384; Start RTP range for media (default - 16384)
end_media_port: 32766; End RTP range for media (default - 32766)
nat_received_processing: 1; 0-Disabled (default), 1-Enabled
# Outbound Proxy Support
outbound_proxy: ""; restricted to dotted IP or DNS A record only
outbound_proxy_port: 5060; default is 5060
####### New Parameter added in Release 3. 0 #######
# Allow for the bridge on a 3way call to join remaining parties upon hangup
cnf_join_enable: 1; 0-Disabled, 1-Enabled (default)
####### New Parameters added in Release 3. 1 #######
# Allow Transfer to be completed while target phone is still ringing
semi_attended_transfer: 1; 0-Disabled, 1-Enabled (default)
# Telnet Level (enable or disable the ability to Telnet into the phone)
telnet_level: 1; 0-Disabled (default), 1-Enabled, 2-Privileged
####### New Parameters added in Release 4. 0 #######
# XML URLs
services_url: ""; URL for external Phone Services
directory_url: ""; URL for external Directory location
logo_url: ""; URL for branding logo to be used on phone display
# HTTP Proxy Support
http_proxy_addr: ""; Address of HTTP Proxy server
http_proxy_port: 80; Port of HTTP Proxy Server (80-default)
# Dynamic DNS/TFTP Support
dyn_dns_addr_1: ""; restricted to dotted IP
dyn_dns_addr_2: ""; restricted to dotted IP
dyn_tftp_addr: ""; restricted to dotted IP
# Remote Party ID
remote_party_id: 0; 0-Disabled (default), 1-Enabled
Ustawienia pliku konfiguracyjnego dla oddzielnego telefonu IP
W pliku mogą być zmienione następujące parametry: anonymous_call_block, autocomplete, callerid_blocking, call_hold_ringback, call_waiting, dnd_control – oraz inne w razie konieczności. Plik powinien nazywać się SIP. Poniżej znajduje się przykład pliku konfiguracyjnego dla oddzielnego telefonu:
# SIP Configuration Generic File
# Line 1 appearance
# Line 1 Registration Authentication
# Line 1 Registration Password
# Line 2 appearance
line2_name: football
# Line 2 Registration Authentication
line2_authname: "UNPROVISIONED"
# Line 2 Registration Password
line2_password: "UNPROVISIONED"
####### New Parameters added in Release 2. 0 #######
# Phone Label (Text desired to be displayed in upper right corner)
phone_label: ""; Has no effect on SIP messaging
# Line 1 Display Name (Display name to use for SIP messaging)
line1_displayname: "User ID"
# Line 2 Display Name (Display name to use for SIP messaging)
line2_displayname: ""
####### New Parameters added in Release 3. 0 ######
# Phone Prompt (The prompt that will be displayed on console and Telnet)
phone_prompt: "SIP Phone"; Limited to 15 characters (Default - SIP Phone)
# Phone Password (Password to be used for console or Telnet login)
phone_password: "cisco"; Limited to 31 characters (Default - cisco)
# User classification used when Registering [ none (default), phone, ip]
user_info: none
Ustawienia parametrów z menu telefonu IP Cisco
Niektóre parametry mogą być skonfigurowane ręcznie przez menu telefonu IP Cisco. Domyślnie ustawienia telefonów IP Cisco 7940/7960 są zablokowane. Aby je odblokować, musisz wprowadzić hasło podane w pliku konfiguracyjnym. Zrobisz to, klikając w Settings > Unlock Config. Aby zablokować ustawienia, kliknij Lock Config lub Exit. Zapisz wszystkie zmiany parametrów, aby telefon mógł ponownie się uruchomić.
time_zone: BT
dst_offset: 01/00
dst_start_month: April
dst_start_day: 1
dst_start_time: 02/00
dst_stop_month: October
dst_stop_day: 1
dst_stop_time: 02/00
dst_stop_autoadjust: 1
DST – daty przejścia na czas letni i zimowy.
PODOBAŁ CI SIĘ TEN ARTYKUŁ?
Sprawdź podobne teksty
Jeśli przygotowujesz się do egzaminu ISTQB z pewnością trafisz na tematykę testowania opartego na strukturze. W dużym uogólnieniu opiera się ono na testowaniu przepływu sterowania i przepływu danych. Przykładowo, dla testowania przepływu sterowania poziomu podstawowego sylabusa, tester będzie sprawdzał instrukcje i decyzje, a dla poziomu zaawansowanego warunki, warunki w decyzjach, zmodyfikowane pokrycie warunków i decyzji, wielokrotne pokrycie warunków i decyzji, testowanie ścieżek i gałęzi. Obydwie techniki wiążą się z projektowaniem i analizą grafów przepływu, będzie więc wymagana przynajmniej podstawowa umiejętność czytania kodu źródłowego i rozpisania go na schematy blokowe. Z pomocą przyjdzie nam wówczas code2flow.
Na potrzeby wpisu skupimy się na podstawowym testowaniu pokrycia instrukcji i decyzji, aby pokazać możliwości aplikacji. W moim odczuciu sylabusy traktują ten temat ‘po macoszemu’, opisując go w kilku zdaniach bez odwoływania się do konkretnych przykładów. Aby więc zapoznać się z wyżej wymienionymi technikami, tester musi szukać tej wiedzy na własną rękę, czyli w książkach technicznych, prezentacjach, tutorialach. Moim celem jest pokazać, jak można ułatwić proces nauki tego zagadnienia przy użyciu narzędzia do generowania schematów blokowych. Ale najpierw słów kilka o pseudokodzie i schematach blokowych.
Pseudokod
Pseudokod jest luźnym zapisem imitującym kod. Charakteryzuje się tym, że nie odnosi się bezpośrednio do żadnego języka programowania. Służy do opisania działania danej funkcji lub całego programu. Dobrze sformatowany i opisany pseudokod umożliwia testerowi oprogramowania stworzenie schematu blokowego, dzięki któremu łatwe będzie obliczenie takich metryk jak pokrycie instrukcji, pokrycie decyzji, czy nawet zmodyfikowanego pokrycia warunków i decyzji.
Schematy blokowe
Schemat blokowy to nic innego jak wizualny zapis analizowanego fragmentu kodu/-pseudokodu. Schemat blokowy składa się z bloków instrukcji – dla różnych rodzajów instrukcji bloki mają różne kształty – oraz strzałek, które określają kolejność wykonywania tych instrukcji. Składa się z bloku początkowego, bloku końcowego, bloku wejścia / wyjścia, bloku operacji, procedury, decyzji oraz łączników i punktów koncentracji. W ramach poznawania schematów blokowych, tester oprogramowania powinien znać bloki: początkowe, końcowe, operacji, decyzji oraz punkty koncentracji. Wymagana będzie również znajomość podstawowych instrukcji warunkowych oraz pętli. Wśród nich najważniejsza będą:
-
If
-
If…then
-
for
-
do…while
-
while…do
-
SWITCH-CASE
Narzędzia do generowania schematów blokowych i pseudokodu
Internet obfituje w gotowe rozwiązania, które mogą ułatwić nam naukę tworzenia schematów blokowych oraz czytania pseudokodu. Czynnikami, które brałem pod uwagę podczas swoich poszukiwań były: możliwość darmowego wypróbowania funkcji programu oraz (ewentualnie) łatwość w instalacji. Zarówno popularny Lucidchart, jak i Flowgorithm nie przekonały mnie do siebie, w pierwszym przypadku wymagając wykupienia licencji bez możliwości próbnego wykorzystania funkcji, a w drugim wymagając instalacji oprogramowania na swoim komputerze. Idealnym rozwiązaniem okazała się być internetowa aplikacja code2flow. Można ją znaleźć pod linkiem: code2flow.
Znaczącą zaletą przemawiającą za wybraniem właśnie tego narzędzia był dla mnie fakt, że nie wymaga ona od nas zainstalowania żadnego dodatkowego oprogramowania na komputerze (poza przeglądarką internetową).
Aplikacja składa się z dwóch sekcji. Pierwsza jest edytorem umożliwiającym wprowadzenie pseudokodu. Autor zadbał również o odpowiednie formatowanie tekstu oraz możliwość wpisywania składni, dzięki czemu edytor jeszcze bardziej przypomina IDE.
Możliwości aplikacji
Możliwości edytora mogą kojarzyć się z popularnym językiem znaczników Markdown. Dodatkowo, poza czystym tekstem edytor przyjmuje instrukcje:
Umożliwia również komentowanie wybranych linii za pomocą ukośników //. Takie komentarze na schemacie blokowym konwertowane są w ‘chmurki’ zawierające komentowany tekst/linie kodu.
Przydatną możliwością aplikacji może okazać się podświetlanie konkretnych linii kodu na wygenerowanym schemacie blokowym, dzięki któremu nawet osoba bez przygotowania technicznego zobaczy kod i jego wywołania w przystępnej graficznej formie. Użytkownik ma również możliwość dodatkowego dostosowania aspektów kosmetycznych utworzonego grafu w zakładce APPEARANCE oraz możliwość zapisu schematu do formatów: PDF, SVG, PNG w sekcji DOWNLOAD. Więcej możliwości samego edytora opisane zostało w sekcji HELP.
Druga sekcja jest stroną wyświetlającą wynik pseudokodu w formie schematu blokowego.
Schematy blokowe zastosowane w przykładach dalszej części wpisu są wyeksportowane za pomocą aplikacji code2flow. Aplikacja umożliwia również dostosowanie formatu wyświetlanego schematu blokowego oraz jego wydrukowanie. Co ciekawe, istnieje również wersja aplikacji, która integruje się z Jirą, oprogramowaniem do śledzenia błędów i zarządzania projektami. Dla zainteresowanych wypróbowaniem lub wdrożeniem narzędzia do swojego projektu w narzędziu Jira, umieszczam link do Atlassian Marketplace. Jak proces generowania schematu z pseudokodu wygląda w praktyce? Przykłady przedstawię poniżej.
Testowanie pokrycia instrukcji
Pokrycie instrukcji oblicza się przez podzielenie liczby wykonywalnych instrukcji pokrytych przez (zaprojektowane lub wykonane) przypadki testowe, przez liczbę wszystkich wykonywalnych instrukcji w testowanym kodzie. Przepływ powinien przejść przez wszystkie bloki instrukcji pseudokodu najkrótszą drogą.
Przykład 1
int a, b
if (a > 0) {
printf ("a jest dodatnia");
}
if (b > 0) {
printf ("dodatnia");
end
Aby pokryć wszystkie instrukcje tego pseudokodu, wymagany będzie jeden przypadek testowy. Przepływ oznaczono kolorem czerwonym. Dzięki takiemu wizualnemu zapisowi widzimy wszystkie bloki instrukcji zawarte we fragmencie pseudokodu (niebieskie prostokąty).
Przykład 2
int a, b, c, d;
if (c==0) {
printf ("c jest równe 0");
} else {
printf ("a nie jest dodatnia");
}if (b > 0) {
printf ("b jest dodatnia");
if (d==0) {
printf ("d jest równe 0");}
printf ("b nie jest dodatnia");
Aby w pełni pokryć instrukcje w pseudokodzie, wymagane będą dwa przypadki testowe. Pierwszy przepływ oznaczono kolorem czerwonym i obejmuje on bloki instrukcji dla warunków True, drugi zaś kolorem niebieskim i obejmuje on bloki instrukcji dla warunków False.
Uwaga: Wyjątkiem tutaj są warunki False dla (c==0) orac (d==0), które nie posiadają bloków instrukcji.
Przykład 3
int x, a;
while (x <=a) {
printf ("x nie jest większe od a");
x = x+1;
printf ("x jest większe od a");
Aby w pełni pokryć instrukcje w pseudokodzie, wymagany będzie jeden przypadek testowy. Pętla wykonywana jest jednorazowo. Jej wykonanie pozwala w pełni pokryć wszystkie bloki instrukcji za jednym przejściem (kolor czerwony).
Testowanie pokrycia decyzji
Pokrycie decyzji, spokrewnione z testowaniem gałęzi, polega na zmierzeniu jaki odsetek wyników decyzji (np. wyniku prawda lub fałsz instrukcji if) został przetestowany przez zestaw testów. W technice testowania decyzji projektuje się przypadki testowe tak, aby pokryć określone wyniki decyzji. Jest wyliczane przez podzielenie liczby wyników decyzji pokrytych przez (zaprojektowane lub wykonane) przypadki testowe przez liczbę wszystkich wyników decyzji znajdujących się w testowanym kodzie.
Testowanie decyzji jest jedną z form testowania przepływu sterowania, ponieważ podąża za konkretnym przepływem sterowania przez punkty decyzyjne. Pokrycie decyzji jest mocniejsze niż pokrycie instrukcji. 100% pokrycia decyzji gwarantuje 100% pokrycia instrukcji, ale nie odwrotnie. Widać to wyraźnie w przykładach poniżej, gdzie podczas testowania decyzji brane są pod uwagę wszystkie bloki instrukcji.
int a, b;
if (b > 0) {printf ("b jest dodatnia");
Do pełnego pokrycia decyzji będą wymagane dwa przypadki testowe. Pierwszy przypadek testowy pokrywa wszystkie bloki instrukcji (kolor czerwony) dla warunków True, a drugi przypadek testowy pokrywa warunki False dla decyzji (kolor niebieski).
int a, b, c, d;
if (a > 0) {
printf ("a jest dodatnia");
if (c==0) {
printf ("c jest równe 0");
}
} else {
printf ("a nie jest dodatnia");
if (b > 0) {
printf ("b jest dodatnia");
if (d==0) {printf ("d jest równe 0");
printf ("b nie jest dodatnia");
end
Do pełnego pokrycia decyzji będą wymagane trzy przypadki testowe. Pierwszy przepływ (kolor czerwony) pokrywa wszystkie bloki instrukcji i warunki True dla decyzji. Drugi przepływ (kolor niebieski) pokrywa wszystkie bloki instrukcji dla warunku False, z wyłączeniem warunku False dla instrukcji (c==0) i (d==0), które nie mają bloków instrukcji. Trzeci przypadek testowy pokrywa wspomniane warunki False dla instrukcji (c==0) i (d==0) (kolor żółty).
printf ("x nie jest więsze od a");
printf ("x jest więsze od a");
Podobnie jak w przypadku testowania instrukcji, przez pętle poruszamy się jednokrotnie, a więc dla wymienionego przypadku wymagany będzie jeden przypadek testowy (kolor czerwony). W przypadku, kiedy pętla byłaby zagnieżdżona w warunku wielokrotnego wyboru jak SWITCH-CASE, liczba przypadków testowych wymaganych do pokrycia decyzji wzrośnie.
Podsumowując, uważam, że warto zainteresować się aplikacją code2flow. Przyznaję, że celowo zostawiam pewien niedosyt, aby zachęcić Was do wypróbowania działania aplikacji w praktyce, poeksperymentować z zagnieżdżaniem warunków i pętli. Jestem pewien, że w ten sposób szybciej opanujecie tworzenie pseudokodu, czytanie schematów blokowych oraz obliczanie pokrycia kodu. Jednocześnie, opanowanie tego materiału może zapewnić wam zaliczenie podczas egzaminu ISTQB, czego Wam z tego miejsca życzę.
Dodatkowo, zachęcam do obejrzenia dwóch filmików przygotowanych przez Akademię Altkom:
Pokrycie testowe kodu. Pokrycie instrukcji
Pokrycie testowe kodu. Pokrycie decyzji
DOWIEDZ SIĘ, JAK ZOSTAĆ TESTEREM
Znajdź mnie na mediach społecznościowych
Czy wiesz, że dziennie dodajemy kilkanaście instrukcji obsługi całkowicie bezpłatnie?Dlatego jeśli szukasz instrukcji do produktu, wpisz jego nazwę w wyszukiwarce, a następnie kliknij enter.
Pamiętaj, że zawsze możesz zamówić instrukcję do każdego produktu zporównywarki produktów.Za darmo!
Rozwiń
